เมี่ยงทึนทึกก็ช่างมันเถอะ ขอให้คนทำกรอบ เคี้ยวกรุบๆไม่เหนียวเป็นใช้ได้

555 ไม่เหนียวนะ น้องหมายถึงไม่ขี้เหนียวนะ

เหลือเชื่อ ได้เจิมด้วยนะเนี่ย เมี่ยงยังอุ่นๆอยู่เรย..ยย คริ คริ

ไม่ชอบอะไรฟรีๆ ทองหลางข้างบ้านอ่านๆ เก็บมาแจม คนเพื่อนเยอะ เดี๋ยวกินกันไม่พอนะ คนสวยช่างทำ

ขอแก้เปลือย เอ๊ย..แก้ทองหลางอ่านๆ เป็นอ่อนๆด้วยนะ ฮิ ฮิ

น่ากินมากเลยครับ ของแบบนี้ถ้าไม่อนุรักษ์ไว้ก็จะค่อยๆหายไปนะครับ

กรี๊ดดดดดด ใบทองหลง เย้อออ ใบทองหลาง หลาง หางๆๆๆๆๆ
"อ่อน" เหมือนเจ้าของบ้าน/เจ้าของกระทู้เมี่ยงนี้เล๊ย ปัญญาน๊ะที่อ่อน
หูยย บ้านน้องชายเกินมีแม่มม ทุกอย่าง สงสัยเลี้ยงโดเรม่อนแน่ๆ
นึกอยากได้อะไรก็ได้มาในบัดดล ตอนนี้พี่อยากได้พ่อบ้านหล่อๆ
รวยไม่เอา เดี๋ยวมันมาข่มเหงน้ำใจเรา เอาหล่อ ๆ ทำกับข้าวเก่งๆ
แบบน้องชายกาง แค่นี้นังป้าคนนี้ก็ตายนอนตาหลับแว๊ววววว

วันนี้เห็นป้าโอ บ้านเนินน้ำเค้าโชว์ผลงาน ขอโชว์ของเราอีกรอบ
เดี๊ยนขอนำเสนอ "กระเป๋าเชี่ยนหมาก ของคนโบราณ" จัดไปโลด

55 มีอวดมันอยู่ชิ้นเดียวนี่หล่ะ มัวทำโน่นนี่ยังไม่ได้ต่อยอดของชิ้นอื่น ๆ

สาวบ้านนี้เก่งมาก ถึงมากที่สุด เจ๊หลีไม่เคยแอบเป็นแฟนคลับค่ะ

ออกตัวโจ้ง ๆ กันเลย


ด้วยความชื่นชม และเคารพรัก ค่ะ พี่บี๊


ว่าแต่กระเป๋าเชื่ยนหมาก ด้านบน งานแต้

แวะมาบ้านนี้ไม่เคยผิดหวังเลย
มีแต่ของอร่อย ๆ แถมภาพสวยด้วย
ปลูกเองกับมือรับรองปราศจากสารเคมี

เราเพิ่งมากินมะระเมื่อตอนโตนี่เองคะ
555 หลงโง่งมอยู่ซ๊ะนาน แหล่มมั่ก



โดย: บ่งบ๊ง

มีความสุขมากๆเลยล่ะค่ะ

เหลือบมองข้างบน

ว๊ากกกกกกกก น่ากินมากกกกกกกกกกก

น่าาาาาากิน
เห็นแล้วอยากเอามือลงไปจับมะม่วงมาตักเมี่ยงใส่ปาก

ภาพถ่ายสวยดีด้วยค่ะ
ถ้าสับมะม่วงเปรี้ยวลงไปคลุกกับเครื่องพร้อมหอมซอยพริกขี้หนูหั่น ก็เหมือนยำมะม่วงแบบโบราณที่เคยทำกิน แถวบ้านเพื่อนที่บางปะหันเลยค่ะ

ดูภาพไป อ่านตัวหนังสือไปด้วย
แถมนั่งกลืนน้ำลายดังเอื๊อกๆ ไม่เกินจริง
หน้าคอมเลยค่ะ เพราะว่าเป็นพวกชอบ
อาหาร ของทานเล่นประเภทนี้มากค่ะ
เพราะว่าอร่อย .. ไม่ว่าจะเป็นเมี่ยงประเภทไหน
เพราะขึ้นชื่อว่าเป้นเมี่ยงแล้วก็ทานกับผัก
เห็นแล้วก็อดไม่ได้อยากบอกว่า " .. อยากชิมค่ะ"

สวยงามน่ากินเช่นเคยค่ะ

ยังไม่ต้องชิมแต่โหวตให้คะแนนไปก่อนเลยค่ะพี่
ไม่ต้องชมกันมากมายเพราะรู้ ๆ ฝีมือกันอยู่
ขอบคุณที่อนุรักษ์อาหารไทยโบราณไว้
แต่ยอมรับว่าเมนูนี้ไม่เคยกินค่ะ
จัดส่งมาบ้านเนินน้ำหนึ่งชุดใหญ่ ๆ เลยจ้ะคุณพี่

พรุ่งนี้วันหยุด ไม่ต้องออกจากบ้านไปไหน
อยู่บ้านอบเค้กกล้วยหอมของพี่ไปเหอะ
พรุ่งนี้คุณนายบังอรจะมาจากชลบุรีอีกแล้ว
ครัวช้านถูกยึดอีกแหง ๆแล้วจะมีการบ้านส่งมั๊ยละเนี่ยตรู

กระเป๋าเชี่ยนหมากน่ะสวยดี แต่อยากดูผลงานใบอื่นด้วย
รีบลงมือซะไว ๆ เลย คุณน้องกำลังทำกล่องทิชชู่อยู่ค่ะ
ทาสีไว้แล้วแต่ยังไม่ได้ลายถูกใจเลยค่ะ

พี่บี๋... จุ๊บ ๆ

เห็นแล้วน้ำลายไหล ไม่ได้หม่ำเมี่ยงนานมาก ๆ แต่ที่หม่ำก็ซื้อเค้า รสชาติไม่อาจเทียบของพี่บี๋ได้แน่นอน

ดูวิธีการทำแล้ว ยู้จะทำได้ไหมเนี่ย ยากจัง อายตัวเอง ทำแต่ของง่าย ๆ อาหารที่เครื่องปรุงและการทำที่ยาก ทำไม่ค่อยจะได้เลย

ขอบคุณพี่บี๋มาก ๆ ค่ะ เอาสูตรความอร่อยมาฝากตลอด ๆ เลย ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

แวะมาขอเมี่ยงบ้านพี่บี๊ทานค่ะ เพราะเห็นขั้นตอนการทำแลเว คงมิสามารถได้ทำทานแน่ๆค่ะ ขั้นตอนเยอะจริงๆแต่ได้อาหารอร่อยๆคุ้มนะคะ เห็นความตั้งใจขนาดนี้ ต้องโหวตค่ะ

เพิ่งได้เห็นจากบล็อกพี่นี่แหละค่ะว่าทานกับกลีบบัวขาวได้ด้วย ได้ความรู้ใหม่เลยค่ะ แถมได้เห็นต้นส้มซ่าด้วย เพิ่งเห็นครั้งแรกเหมือนกันค่ะ

แวะมาดูการทำเมี่ยง ส้มซ่า รู้จักครับ ที่บ้านคุณตาที่เชียงใหม่
มีอยู่ต้น ลูกไม่โต คุณยายเวลาทำหมี่กรอบจะซอยเป็นฝอย
ละเอียดโรยไป อร่อย.

ผมเข้า กท.ใหม่ ๆ ก็เป็นเด็กบ้านนอก เขายกเมี่ยงมาให้กินผม
ไม่กิน แหะ ๆ คิดว่าเป็น "เมี่ยง" แบบทางเชียงใหม่ ก็เป็นใบ
ชาใบโต นึ่งแล้วหมักไว้ ให้ ส.ว.เคี้ยวหรืออมกิน.

พอเขาขยั้นขยอ เลยกินเข้าไป เลยติดใจเมี่ยงของคนภาค
กลาง. ส่วนเมี่ยงทางภาคเหนือ ผมไม่กินเด็ดขาด 555 วัน
หลังจะเล่าให้ฟัง.

สวัสดีค่ะพี่หญิง
ก่อนอื่นขอชื่นชมพี่หยฺงที่นำเสนออาหารหายาก
หนึ่งคิดว่าเราน่าจะสืบสานต่อน้า
กลับเมืองไทยเมื่อไหร่ หนึ่งจะมาขอไล่ทำส่งการบ้านให้หมดเลยล่ะ
เพราะหนึ่งชอบเมี่ยงกินกับผัก มีประโยชน์ด้วย

ว่าแล้วก้ขอโหวตให้นะคะ

ท่าทางสวยเปรี้ยวแบบคุณพรี่ ทำอาหารโบราณๆ ได้น่ากินไม่แพ้ความสวยเรยยยย

ผักสดน่าทานมากเลยค่ะ เมนูนี้ถ้าไม่ทำทานเองคงหาไม่ได้แล้วนะคะ สุดยอดมากค่ะคุณบี๊ ถ้าบ้านอยู่ใกล้ๆจะไปตะกายข้างรั้วเลย อิอิ..

:-)

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
บุ๊งศรีมาช้ามากกกกกกกกกกกก
หมดไปถึงไหนๆ แล้วเนี่ย
บุ๊งขอมอบตำแหน่งเจ้าแม่อาหารโบราณให้พี่หญิงหย่ายได้ไหมคะ
แต่ละอย่างที่ทำเริ่ดๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ
แบบที่พอบุ๊งเห็นแล้วอยากจะถอดใจ
โอ้ววววว ส่วนประกอบเยอะเหลือหลาย
พี่หญิงหย่ายขยันมากๆๆๆๆๆ
น่าทานสุดๆ เลยค่า

เมนูนี้ไม่เห็นนานมากกกกแล้วค่ะคุณบี๊
ดีใจที่คุณบี๊ทำมาลงบล๊อกไว้
เดี๋ยวนี้เป็นไงไม่รู้ รู้สึกเสียดายอาหารเก่าๆ โบราณสมัยรุ่นแม่
อยากเก็บสูตร เก็บวิธีทำไว้ เพราะเด็กเดี๋ยวนี้ไม่รู้จักกันแล้ว

ส่วนเทมเป้นี่เสียดายเนาะว่าบ้านเราไม่ยักจะทำขายกัน
ทั้งที่มีประโยชน์มากมาย เคยเห็นของ healthy mate ทำขาย
อยู่เหมือนกันค่ะ โทรไปถามเค้าบอกว่าทำแค่เฉพาะช่วงกินเจ
นี่พักนี้แหม่มไม่ค่อยมีเวลาค่ะ ไว้วันไหนไม่ขี้เกียจได้ทำเทมเป้
และเชื้อที่มีอยู่ยังไม่หมดอายุจะส่งเสียงไปนะคะ

อีก 2 วันออกบวช ที่จริงอยากต้มลอนต๊องแต่ขี้เกียจอีกแล้ว ฮ่าฮ่า
เลยว่าจะทำแกงกรุมากับดาลจา เดี๋ยวนี้ทำไม่แยะ คนเก่าคนแก่
ไม่มีแรงไปมาหาสู่กันเหมือนก่อน ถ้าเป็นเมื่อก่อนนี่ต้องทำทีหลายอย่าง
แจกกันทั้งหมู่้บ้าน เดี๋ยวนี้เพื่อนบ้านที่สนิทชอบพอกันก็ย้ายไปอยู่ซะไกล
พิมพ์ไปนี่นึกมาได้ว่าทำเมี่ยงสูตรโบราณของคุณบี๊สูตรนี้อีกสักอย่าง
น่าจะเข้าท่า เผื่อมีแขกไปใครมาจะได้เอาไว้รับแขก น่าจะถูกใจกัน

น้ำลายหกไปสามหยดเลยค่ะ
น่ากินมากกกกกกกกกก

พี่บี๊ค่ะ ถ้าไม่มีส้มซ่า ใช้ผิวมะนาวแทนได้มั้ยค่ะ?



ชลว่าที่ฟักทองไม่ค่อยมีใครแกะสลักทำสังขยากัน
สงสัยเป็นเพราะว่าเวลานึ่งเสร็จแล้ว เนื้อฟักทองมันจะนิ่มมากค่ะ
แล้วไม่มีเปลือกรองรับน้ำหนักของฟักทองและสังขยาข้างใน
นึ่งเสร็จมีสิทธิ์ฟักทองแตกแน่นอนค่ะ
แต่เผือกโครงสร้างแข็งแรงกว่าฟักทอง ไม่มีล้มง่ายๆแน่นอนค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่บี๊

เพื่อนบี็ มากินเมี่ยงโบราณ ที่คนไม่โบราณเป็นคนทำจ้า
ส้มซ่า ตะก่อนแม่เราเอาโรยบนหมี่กรอบ เราทำไม่เป็น กินเป็นอย่างเดียว อิอิ

ปล.ประชุมที่วาสุ เสาร์ที่ 10 ไปป่ะ เราคิดว่าไม่ติดอะไร ถ้าบี๊ไปแล้วเจอกันนะ คงมีเรื่องคุยกันเยอะเลย ไม่เจอกันนานร่วมครึ่งศตวรรษ เว่อไป...ไม่กี่สิบปีเอง อิอิ

รู้เวลาค่ะพี่บี๊ แม่มาตอนเย็นเราก็ทำตอนเที่ยง เพราะตั้งแต่วันนี้ไปคงจะไม่มีพื้นที่ครัวให้เราเข้าไปแทรกอีกนาน
พอตอนบ่ายก็ทำการบ้านนางงาม 3F เสร็จแล้วด้วยล่ะ
พี่ได้รับโจทย์หรือยังส่งไปทาง e-mail นะคะ

แหมๆๆ พาดพิงไม่อิงแอบ ก็งั้นๆแหละเด้อ

เมี่ยงแบบนี้แหละ คุณยายเคยทำให้กินบ่อย ก็เป็นอีก
อย่างนึงที่บ้านเราต้องมีต้นส้มซ่าอยู่เสมอ เพราะพึ่งพา
ตลาดไม่ได้เลย แต่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ได้กินแล้วครับ เพราะแม่
ก็บอกว่าจำไม่ได้แล้วเหมือนกัน

ต้นส้มซ่าของคุณบี๊น่าสงสารจริงๆ อีกห้าปีไม่รู้จะออกลูก
หรือเปล่าเลยครับ ตอนนี้ต้นงามแค่นี้ก็บุญแล้วววววววว
กระถางกะเปี๊ยก เอ๊ย กะตี๊ดเดียว แล้วยังมีดินแค่ครึ่ง
กระถาง หุหุ ปุ๋ยก็อาจจะไม่ค่อยเจอ ชิมิ

เปลี่ยนกระถางให้โตมากที่สุดที่จะทำได้เลยครับ หา
ปุ๋ยคอกมาใส่ให้บ้าง ใช้ปุ๋ยออสโมโค้ต แบบเร่งต้นและดอก
ใส่หกเดือนครั้งครับ ตั้งในที่ได้แดดพอสมควร ให้น้ำ
สม่ำเสมอด้วย

ของเราไม่ๆได้บำรุงขนาดนี้ เพราะลงดินหากินเองด้วยครับ

สวัสดีค่ะคุณบี๊


เห็นกรรมวิธีการแล้ว ของการทำแล้ว ขอนั่งรอทานดีกว่า ยุ่งยากเหมือนกันนะคะ

แต่พอเห็นจัดใส่จานเรียงเป็นชุด ดูแล้วต้องกลืนน้ำลายดังเอื้อกใหญ่ เลย

น่าทานจริงๆเลยค่ะ

คิดถึงอาหารไทย คิดถึงบ้านจังเลย

มาแว๊วววววววค่ะพี่บี๊ เอิงกลับมาแล้ว
ขอมาดูโฉมหน้าเมี่ยงโบราณ เมนูหายาก ไม่ค่อยได้เห็นบ่อย
เอิงชอบมาก ได้รักษาเมนูอร่อยๆ ของบ้านเราไว้

ต้องขอยอมรับว่าไม่รู้จักส้มซ่าค่ะ
พันธุ์ไม้ไทย คู่กับเมนูโบราณ น่าลองชิม

ภาพซูม ซูม ผักครบเครื่อง สวยงาม
ขอบคุณสำหรับสูตรเมนูโบราณ หาชมยาก ดูอร่อยสุดๆ

ปล.วันนี้มีบล็อกใหม่มาฝาก ภาพจากทริปเที่ยวเมืองไทยค่ะ

เคยทานแต่น้ำเมี่ยงเหนียวๆ นั่นก็คิดว่าโบราณแล้วคะ
เห็นแล้วน้ำลายซอเลยคะ น่าทานมากๆ เลยคะ

ปล.เจ้าของบล็อคยังปิ้งอยู่เลยคะ

สวัสดีนะคะ..

มาขอบคุณที่แวะไปชมลูกไทรกับดอกมะแว้ง

อูยดูเมี่ยงแล้วน้ำลายสอเลยค่ะ

ขอสักคำ...ดีมั้ยเนี่ย

พี่บี๊ สามีเอิงชอบทะเลฝั่งอันดามันของไทยมากเลยค่ะ
สีสวยคล้ายทะเลทางอิตาลี ผิดกันที่ทะเลอิตาเลี่ยนหน้าร้อนคนเยอะมาก
ออกมาตากแดด นอนติดๆ กันเป็นปลาหมึกย่าง 555+
แถมต้องเช่าที่นอนตากแดดอีกตะหาก วันละหลายสิบยูโรต่อคน อรึ๋ยๆ
ทะเลบ้านเราเปิดกว้างๆ สบายๆ เดินเล่น ชมวิว ถ่ายรูปสนุก
กลับไทยคราวนี้ เอิงได้หม่ำอาหารทะเลสดๆ เพียบเลยค่ะ (คิดถึงจัง)

โอย น้ำลายไหล ยืดดดดดด

น่าอร่อยเป็นที่สุด ยิ่งได้เห็นมะม่วงนี้ เปรี้ยวปากมากเลยค่ะ

จำไม่ค่อยได้ว่าเคยทานหรือไม่ แต่ทานกับมะม่วงเปรี้ยว ดูคุ้นๆ ค่ะ หรือเคยทาน แต่ไม่รู้จัก เรียกไม่ถูก ทำนองนั้นมากว่าค่ะ

ว้ายๆๆๆ ที่ไหน ส่งเมล็ดพันธุ์ให้ สนใจค่ะ อยากได้มากกกกกก หมี่กรอบที่มีผิวส้มซ่า หาทานยากมากค่ะ ต้องทำเองเท่านั้นค่ะ

ตอนนี้หม่อมลั่นล้า ลาชุมพรชั่วขณะ ขึ้นเหนือ และกำลังล่องใต้คืนนี้ค่ะ คิดถึงกับข้าวที่บ้านใจแทบขาดดดดดด

คุณพี่หญิงหย่ายยยยย บายดีนะคะ

ใช่เลยค่ะพี่หญิง ขาดขนมปังเหมือนขาดใจ
ขนาดนั้นเลย แต่จริงค่ะ อาหารเช้าของบุ๊งต้องมีขนมปัง
อย่างอื่นไม่ต้องก็ได้ค่ะ พวกขนมปังแข็งๆ นี่ชอบนัก
วันก่อนทำขนมปังไรย์ แอบใส่ linseeds ลงไป หอมอร่อยมากๆ ค่ะ
บุ๊งหาซื้อ caraway seeds ไม่มีเลย ไม่รู้เค้าไปซื้อกันที่ไหน
พี่หญิงหย่ายพอทราบไหมคะ

วันก่อนที่ผมบอกว่า ไม่อยากจะทานเมี่ยงแบบทางเหนือ คืองี้
555 ผมเขียนแล้ว เพื่อน ๆ จะกลืนน้ำลาย เพราะ........

เมื่อก่อนคน แก่ทางเหนือ จะอมเมี่ยงที่ทำจาก ใบชาใบใหญ่น้ำ
มานึ่งแล้วหมักไว้ นานหลายวัน จะมีน้ำซึมไปทั่ว คนทำเมี่ยงจะ
ทำเป็นกิจการนะครับ เลยมีการหมัก การนวดให้ได้ที่

คนแก่จะซื้อมา แล้วนำมาปรุงเพิ่มความเปรี้ยวด้วยน้ำส้มอะไรนี่
แหละคือทำให้เปรี้ยวนิด ๆ น้ำมะพร้าวทึนทึก 555 สะเทือนใจ
ของใครบ้างขออภัย นำมาซอยเล็ก ขนาดเกสรชมภูได้แล้วนำไป
คั่วจนเหลืองกรอบ หอม. นำใบเมี่ยงมาใส่มือโรยมะพร้าวเกลือ
นิด แล้วม้วนกลม ยัดใส่ปาก.

ผมก็เคยกิน รสเปรี้ยวนิด ฝาด เค็มหน่อย เวลาเคี้ยวเจอความ
หอมของมะพร้าวคั่ว มันหอม ได้รสชาดดีจริง ๆ คนอมเมี่ยง
จะติด เพราะมีคาเฟอีน แหะ ๆ ฟันเลยเหลืองไปด้วย เพราะอม
นานหลายปี.

มีอยู่คน เจ้าของบ้านยกเมี่ยงมาให้อม เลยจัดการอมแล้วเคี้ยว
กำลังเพลิน มัน. แต่เอ๊ะ อะไรเหนียวก็ลองเคี้ยวใหม่แต่ไม่ค่อย
จะขาด เลยแอบบ้านใส่มือ เอ..อะไรคล้าย ๆ หนังคนที่หนาหยาบ
พิลึก เลยช่วยกันมอง เฮ้ย นี่หนัง ตี..น. นี่นา ทีนี้ต่างคนต่าง
อ๊วกกันเป็นแถว 555

ผมเปล่าอมในครั้งนั้นนะ.... คืองี้วิธีจะให้เมี่ยงนุ่มได้ที่ คนทำ
เมี่ยงจะเอาเมี่ยงที่มีน้ำ ใส่ตุ่มแล้ว คงจะใช้มือกด ให้บ่อย. ตอน
หลังตอนเจ้าของไม่อยู่คนงานเลย ขึ้นไปเหยียบไปมา ให้น้ำ
ในใบเมี่ยงมัน ฟ๊อดแฟ๊ด ท่วมหลังเท้าอยู่นาน. ตอนนี้เคยสันนิษ
ฐานว่า ย่ำไปมา หนังเท้าคงจะคัดหลุดเป็นแผ่น ปนไปกับใบเมี่ยง

แถมคนงานจะล้างเท้าก่อนเหยียบหรือเปล่า ไม่รู้ 555 อาหย่อย
ยังกะ วิธีทำกะปิ ตากริมถนน แม่อุ้มเด็กคือกระเตงไปด้วย แหะ
เลยเหยียบได้น้ำหนัก เด็กคงจะฉี่ไปด้วย ก็ทำนองนี้แหละ
ทั้งสองอย่างนี้ เป็นแบบสมัยโบราณนะ บัดนาว เขาปัตตะนา
แล้ว.

ขออภัยที่ต้องเขียนยาวไปหน่อย อ๊วก.... 555 ถ้าไม่เหมาะสม
อนุญาตคุณบี๊ ลบทิ้งได้เลยครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่บี๊

มอร์นิ่งค่ะพี่บี๊
มากดดันว่าการบ้านนางงาม 3F เค้าเสร็จเรียบร้อยแล้วน๊า..
ส่วนเค้กสังขยาเนี่ย ขอบอกว่าแหล่มมากค่ะ
นุ่ม ๆ หอม ๆ ไม่หวานทานได้เรื่อย ๆ
ที่ร้านขายเขาคงใส่สีแน่ ๆ เลยค่ะพี่ เพราะที่เราทำใบเตยล้วน ๆ จะเขียวนวล ๆ อ่อน ๆ ค่ะ นี่ขนาดแอบหยดสีเขียวลงไปนิดนึงแล้วนะยังไม่เขียวเข้มเลยค่ะ

เพิ่งสังเกตว่า BG พี่บี๊เป็นเมนูอาหารอนุรักษ์ทั้งนั้นเลย ดีค่ะพี่
อย่าเพิ่งเปลี่ยนนะ อันนี้ชอบค่ะสีก็สวยด้วย

เอาเค้กสังขยามาฝากค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่บี๊

มอร์นิ่งค่ะพี่บี๊
คือบวบผัดไข่แน่นอนจ้า.. เพราะใส่ไข่แค่ฟองเดียวเองนะ
หลานชายพี่เรียนปีสุดท้าย หลานสาวเราเรียนปีสาม
เดี๋ยวจัดนัดบอร์ดดีกว่ามั๊ย เผื่อจะได้ดองกัน อิอิ...
วอนให้โดนถอนหงอกซะแล้ว อยู่ดี ๆ ไม่ชอบ
คิดการบ้านเมนูไข่หรือยังพี่
อ้อ..โจทย์แม่มดก็ส่งปแล้วด้วยนะจ๊ะ

อยากกินเมี่ยงกับใบทองหลางจังค่ะ เดี๋ยวนี้หาใบทองหลางยากมาก

โห..คุณพี่ เก็บเข้าช่องฟรีสขยักให้หนูซักถุงนะ เด๋ว พย.จะกลับไปรับค่ะ

น้ำพริกอะไรที่น้องบุ๊งส่งการบ้านอีกนะคะ ฮ่าๆๆๆ สั่งอย่างเดียว

ทำไมมันน่ากินซะขนาดนั้นนนนน

ของที่บ้านหนูมันชอบขาดแคลนคือกุ้งแห้งค่ะ ที่นี่มีขายของจีน
เค็มปิ๊ดปี๊เลย เรียกว่าตัวเล็กๆน่ะ กินกับข้าวคำนึงเค็มกำลังดีน่ะ
จะซื้อแบบนี้มาทำท่าจะไม่เวิร์คค่ะ

สั่งเค้าหิ้วมาขายจากเมืองไทยอย่างเริ่ดเลยพี่ แต่ว่า แหะๆ
เอามานั่งกินเปล่าๆซะหมดเป็นถุงๆ
ตอนนี้มานั่งมองน้ำลายหยดย้อยหยาดเยิ้มอยู่นี่แหละค๊า

ยิ่งตอนกินกับมะม่วงอ่ะ อร๊ายยยย

เค้าส่งการบ้านแล้วนะตัวเอง
เลยยกมาฝากก้อนนึง

อรุณสวัสดิ์ครับพี่บี๊

เห็นแล้วเปรี้ยวปากจิงๆค่ะ อยากกินมะม่วงขึ้นมาเลย ฮ่าๆ

แวะมาทักทายพี่บี๊ค่ะ แอบมาดูเผื่อมีของอร่อยๆ ทานอีก 555+

เห็นเมนูโบราณ เดี๋ยววันหลังเอิงเอารีวิวร้านอาหารมาให้ดูด้วย
ช่วงอยู่เมืองไทยมีโอกาสได้ทานเมนูไทยๆ หลายอย่างค่ะ

ดูไปน้ำลายไหลไป

เมี่ยงพวกนี้ชอบทานจนซื้อหนังสือ เมี่ยงสูตรต่าง ๆ เลยนะคะ แต่ไม่เคยทำซักที ซื้อทานตลอดค่ะ

สวัสดีค่ะพี่บี๊
พี่บี๊ทำพวกเมี่ยงๆนี่ ออกมาหน้าตาดึงดูดใจทุกครั้งเลยนะคะ
ทำให้คนอยู่ไกลๆบ้าน เปรี้ยวปากทุกทีเวลาเห็น
ทั้งๆที่เวลาอยู่บ้าน ก็ไม่ค่อยได้ทานเท่าไหร่

สงสัยโรงเรียนเก่าของเราจะสไตล์เดียวกัน


ตอนอยู่ประถม โรงเรียนชอบทำเมนูผัดหน่อไม้เส้นๆแบบนี้กับพริกแกงแดง แต่ผัดกับเนื้อน่ะค่ะ
วันไหนโรงครัวทำจานนี้ นักเรียนเติมข้าวทุกที

พออยู่มัธยม...ต้องซื้ออาหารทาน
อ๋อก็ชอบหน่อไม้ผัดกับพริกเหลืองใบโหระพาเหมือนกันค่ะ
ทานแกล้มไข่ทอดอร่อยมากๆใช่มั๊ยคะ

สวัสดีค่ะ

ไม่ได้แวะมาทักทายซะหลายวัน

สบายดีนะคะ ที่ญี่ปุ่น ฝนตกตั้งแต่เมื่อคืนจนเดี๋ยวนี้ยังไม่หยุดตกเลยค่ะ

ทักทายครับ...

เจอร้านอาหารพอดี
และได้ฟังเพลงโปรดด้วย...น่าจะบรรเลงด้วย piano นะนั่น

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมครับ

พี่บี๊.... จุ๊บ ๆ


ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ แวะไปทักทายหลายหน้าบล็อกของยู้เลย เป็นปลื้มที่สุดเลยค่ะ ^^

รอชมเมนูไข่ของพี่บี๊ด้วยนะคะ จุ๊บ ๆ

วิ่งไปนางงามทุกบ้านเลยเรา อายจัง

ฝันดีค่ะ พี่บี๊ ^^

เมี๊ยงโบราณ เพิ่งเคยรู้จัก น่าหม่ำมาก ๆ ๆเลยค่ะ
ประโยชน์ล้วน ๆ ค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่บี๊

ฮั่นแน่ พี่หยิง อู้งาน มาเม้นต์แต่เช้าเลย

แวะไปชิมแกงไข่น่ะ ยังมีนะคะ คนมาก่อน เขาตักได้แต่น้ำแกง เพราะไข่มันกลม กลิ้งตกลงถ้วยเหมือนเดิมค่ะ อิอิ

น้ำพริกแกงใต้ ที่จริง ต้องแดงปนเหลือง กลายเป็นส้มนะคะ แต่น้ำพริกนั่น ป้าอิ๋วทำเองค่ะ ใช้พริกสดเลยมีเขียวปนแดง พริกมันเยอะ กลัวมันจะหมดอายุเลยทั้งจัดการแปลงร่างเป็นน้ำพริกค่ะ และก็หนักขมิ้นเยอะๆ ค่ะ จริงเขาใช้พริกแห้งสีแดงนะคะ จะได้แดงดี

และสีจริงๆ ของแกง เหลืองอร่ามเลยค่ะ ถ้วยนั้น พอล้าง ยังมีคราบเหลืองติดเลยค่ะ เพราะเป็นถ้วยแบบด้านๆ ที่เคลือบน้อยค่ะ

แต่ป้าอิ๋วถ่ายรูปแล้วสีมันเพื้อนๆ ค่ะ ไม่ได้ใช้แฟลตน่ะค่ะ

พี่หญิงทำเมนูไข่อะไรเนี่ย วิ้วๆๆๆ อยากรู้เร็วๆ ค่ะ ต้องไม่ธรรมดาแน่เลย

อยากบอกว่า เมนูไก่อุ๊บ ป้าอิ๋วทำแล้วค่ะ อร่อยมากกกกกกกก จริงๆ ไม่ติงนังเลย กะจะใช้เป็นเมนูรับแขกอีกเมนูหนึงเลยล่ะค่ะ ส่วนผัดหมี่กระเฉดก็ทำแล้วค่ะ อร่อยเช่นกันค่ะ ไม่นึกว่ามันจะเข้ากันดีกับเส้นหมี่มากๆ เลยนะคะ

แต่ทั้ง 2 อย่าง ยังไม่มีเวลาแต่งรูปเลยค่ะ อิอิ ขี้เกียจตัวเป็นลิงเลยค่ะ.....

พี่หญิงหย่ายขา หาซื้อแป้งโฮลวีตได้หรือยังคะ
บุ๊งศรีส่งการบ้าน macarons แล้ว
เชิญพี่หญิงติชมด้วยก๊า

ป.ล. เตรียมหัวเราะกับจานบินสีของบุ๊งได้เลยค่ะ

ขอบคุณค่ะพี่บี๊

ชลหัดให้ลูกทำอาหารไว้ เพราะหวังพึ่งพาตอนโตให้เค้าทำให้เรากินบ้าง
แต่ไม่รู้จะรอดหรือเปล่านะสิค่ะ เพราะว่าขยันกันเป็นพักๆ

พี่บี๊น้ำตาลขึ้นไปแล้วแน่ๆเลย

ชิมขนมทั้งวัน

สวัสดียามเช้าครับพี่บี๊

เมื่อวานไปเดินตลาดเช้า เห็นใบชะพลู
นึกอยากทานเมี่ยงแต่ทำไม่เป็นเลย
ขายแบบสำเร็จก็ไม่เห็นมี

สงสัยต้องหัดทำเองแล้วหรือนี่

น่าอร่อยจังค่ะ ^^

ขอบคุณสำหรับเมนูดีๆ

Normally I'm against kilnilg but this article slaughtered my ignorance.

ขอโทษค่ะ เพิ่งจะเข้ามาอ่านหน้านี้ ชื่นชม และชื่นใจตามเคย ช่างทำให้ได้รำลึกความหลังอย่างมีความสุข เมี่ยงนี้แต่ก่อนคุณแม่ทำบ่อย ที่บ้านเรียกเมี่ยงส้ม แต่ไม่ได้ใส่ส้มซ่า คงเพราะหายาก แต่ที่ขาดไม่ได้ก็มักจะมีส้มโอฉ่ำๆ หวานๆ มาร่วมด้วย
อ่านแล้วทำให้อยากรับประทานจริงๆเลยค่ะ

ขอบคุณมากสำหรับสูตรค่ะ

ที่บ้านอิฉัน ผู้ทำ(แม่กระต่ายของอิฉัน)ก็ได้จากไปแล้วเช่นกัน ยังไม่สะดวกจะตามไปกินต่อ
แต่ที่บ้านเรียกว่า เมี่ยงมะม่วง เลยมาลองหาสูตรในเว็บดู

ไว้จะลองทำนะคะ

กำลังอยากกินพอดีเลย วันก่อนเห็นคนแก่ เอาไปทำบุญที่วัด ก็เลยลองหาข้อมูลดู
แต่ขั้นตอนเยอะนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

นึกถึงที่ได้กินสมัยเด็กแล้วน้ำลายสอ ต้องเก็บวิธีทำเอาไว้เลย